Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.
Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.Λαϊκά παραμύθια, όπως τα ξέρομε σήμερα, άρχισαν να δημιουργούνται από το 16ο αιώνα και μετά. Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμονας, κι αυτά που λέω στηρίζονται περισσότερο στην πείρα μου από την ενασχόλησή μου με το κρητικό παραμύθι σχεδόν είκοσι χρόνια εκτιμώ ότι τα παραμύθια που υπάρχουν σήμερα στην Κρήτη, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων. Διασώζονται μάλιστα και τίτλοι παραμυθιών που παραπέμπουν σ’ αυτές τις εποχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικά. “Βενεντίνος”, “Μπολόνιος”, “Φλωρεντίνος”, “Η Βασιλοπούλα και το Ρηγόπουλο”. Αυτά και άλλα είναι της περιόδου της Ενετοκρατίας. Όπως υπάρχουν και άλλα της Τουρκοκρατίας. “Γκιουζέλ ντουνιά”, “Ντουνιά Ντουζελίνα” κλπ. Υπάρχουν και πολλά κρητικά παραμύθια επηρεασμένα από την ελληνική Μυθολογία, όπως υπάρχουν και άλλα, πιστεύω, γνήσια κρητικά. Εδώ θέλω να πω, πως κι εκείνα που ήρθαν με τους κατακτητές σιγά-σιγά “εκρητικοποιήθηκαν” –ας μου επιτραπεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός-και στο περιεχόμενο και στη γλώσσα.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.