Knossos : Minojska Cywilizacja

Miejsce to zostało odkryte w 1878 roku przez Minosa Kalokairinosa (Μίνως Καλοκαιρινός). Wykopaliska w Knossos rozpoczęły się w 1900 roku n.e. przez angielskiego archeologa Sir Arthura Evansa (1851- 1941) i jego zespół i trwały 35 lat. Pałac został wykopany i częściowo odrestaurowany pod kierunkiem Arthura Evansa na początku XX wieku. Jego rozmiar znacznie przekroczył jego pierwotne oczekiwania, podobnie jak odkrycie dwóch starożytnych pism, które nazwał pismem linearnym A i linearnym B, aby odróżnić ich pismo od obecnych również piktogramów. Na podstawie warstwowości pałacu Evans opracował de novo archeologiczną koncepcję cywilizacji, która go używała, którą nazwał minojską, zgodnie z istniejącym wcześniej zwyczajem oznaczania wszystkich obiektów z tego miejsca jako minojskich.

Pałac w Knossos był niewątpliwie ceremonialnym i politycznym centrum cywilizacji i kultury minojskiej. Wygląda jak labirynt pracowni, przestrzeni mieszkalnych i magazynów blisko centralnego placu. Przybliżony graficzny obraz niektórych aspektów życia Kreteńczyków w epoce brązu zapewniają renowacje wewnętrznych i zewnętrznych malowideł ściennych pałacu, a także dekoracyjne motywy ceramiki i insygnia na pieczęciach i pieczęciach.

Pałac został opuszczony w nieznanym czasie pod koniec późnej epoki brązu, ok. 1380–1100 p.n.e. Nie wiadomo dokładnie, kiedy to się stało, ale powszechnie podaje się jedną z wielu katastrof, które dotknęły pałac. Opuszczającą go populację stanowili prawdopodobnie Grecy mykeńscy, którzy wcześniej zajmowali miasto-państwo i używali pisma linearnego B jako pisma administracyjnego, w przeciwieństwie do pisma linearnego A, poprzedniego pisma administracyjnego. Wzgórze nigdy więcej nie było osadą ani miejscem zamieszkania, chociaż przez jakiś czas mogli z niego korzystać osadnicy.